Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…

O niektórych ludziach się myśli, że są jak opoka, jak skała, niezniszczalni, wieczni, stali, zawsze będą tutaj –  a jednak w takim momentach jak te – “fizycznie” widać, że jest inaczej, chociaż metafizycznie nadal są w naszej głowie, w naszej pamięci. To jest namacalny  Wymiar Wieczności. Wczoraj odeszła Ikona naszego miasta, osoba nie medialna, ale ceniona jak Królowa – bo w istocie była Królową Nauki. Nie znałem, Nie znam i zapewne Nie poznam w życiu już takiej osoby. Jeśli zapytacie co oznacza słowo Prawość – odpowiem Pani Maria, Tytan Pracy – odpowiedz jest jedna – Pani Maria, Mądrość – patrz Pani Maria, Wiedza – Pani Maria, Ludzka Jakość – Pani Maria, Wielkość Człowieka – wystarczy przyjść jutro na pogrzeb, aby się przekonać – to Pani Maria. Klasa i Format Człowieka – zobacz Pani Maria. Wzór Skromności – patrz Pani Maria. Nie znam nikogo w naszym mieście kto nie miałby Głębokiego Szacunku do tej osoby. Fakt, jako nauczyciel Była Twarda czasem Ostra ale po latach wszyscy jej za to dziękują, teraz można to doceniać bo to była Walka o Jakość przeciętnych umysłów.

Pierwsza myśl jak przyszła mi do głowy “za szybko” (bo zawsze były jakieś plany, ludzka rzecz jak się ma dzieci w różnym wieku,  które chciałoby się wyprostować), ale jak dłużej o tym myślę i patrzę to będzie można tylko otworzyć szeroko oczy, rozdziawić buzię i  pozazdrościć. Pewnie się sami o tym przekonacie – każdy ma jakiś koniec, ale nie każdy ma w matematycznym, dobrym punkcie, gdzie już wykonało się Wielką Pracę  a nadal ma się Tyle Wdzięcznych i Pamiętających osób wokół siebie (wśród Wszystkich żyjących pokoleń – praktycznie czterech – wiem co mówię!). Żal tylko, że te tzw. prestiżowe nagrody i tytuły (Barnimy, Goleniowianin Roku itp.) nie zostały wręczone w właściwym czasie tej właściwej osobie – ale zapewne Wszyscy którzy o tym mogli w którymś momencie zadecydować myśleli  podobnie,  tak jak napisałem na samym początku. O niektórych myśli się jak CONSTANS, szczerze to tu nie trzeba było nagród  ponieważ nagrodą była ona sama i jej życie (to nagroda dla nas, wzór, świadectwo). Może to też kwestia samooceny i wartości jakie nosi się w sobie. Tak czy tak byłoby miło….  Jest tyle dobrych wspomnień z pracy, z dzieciństwa, z dorosłości. Wielki Respekt, Wielki Szacunek i Wdzięczność, a teraz i Duma bo znałem osobiście tą osobę, uczyłem się od niej nie tylko matematyki! Była Profesjonalistką i Perfekcjonistką w tym co robiła i Taka na zawsze zostanie w mojej pamięci!!!